وقتی «خفه شو» دیگر توهین نیست/ از رهبری فرد و دی بروینه تا پروین و پپ

سیدمهدی موسوی تبار:چه میزان از واکنش دی بروینه و استفاده از کلمه «خفه شو» برای مربی طبیعی است؟ چرا رسانه ها دیگر مثل سابق به اخلاق حساسیت ندارند؟ کسب درآمد و قهرمانی، اجازه هر گونه مماشات را به باشگاه و مربی می دهد؟

یک. آنهایی که بازی چهارشنبه شب رئال مادرید و من سیتی را کامل و دقیق دیدند متوجه یک نکته خاص در نیمه دوم بازی شدند. جایی که سیتی از حریفش با سه گل جلو بود اما گواردیولا از حفظ توپ کوین دی بروینه به شدت عصبانی شد و از او خواست که جریان بازی را آرام کند. پپ با حرارتی خاص سر ستاره بلژیکی فریاد زد: «پاس بده، پاس بده، پاس بده دیگه.» دی بروینه در جواب پپ و در حالی که بسیار عصبانی و ناراحت به نظر می‌رسید با فریاد گفت:« خفه شو، خفه شو!» . دقایقی بعد و پس از تعویض دی بروینه، در آغوش پپ رفت و ظاهرا همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد. نکته جالب اینکه رسانه های مشهور ورزشی انگلیس و حتی جهان هم انتقادی را متوجه هافبک بلژیکی نکردند.

دو.گفته می شود عارف غلامی و ساپینتو شب بازی با تراکتور در هفته پایانی لیگ برتر با هم بگومگویی داشتند و به همین دلیل غلامی از فهرست استقلال خارج می شود.

سه. آنهایی که دهه هفتاد و هشتاد را به یاد می آورند خوب می دانند که ماجرای قهر و آشتیهای رهبری فرد و علی پروین تبدیل به یک سریال کمدی شده بود. به شوخی می گفتند که رهبری فرد با یک قنادی و گلفروشی قرارداد دارد و گاهی زمان این آشتی به یکماه هم نمی رسید.

حالا که این سه مورد را در کنار هم قرار می دهیم شاید بتوانیم به نسبت اخلاق و فوتبال حرفه ای پی ببریم. جایی که احتمالا برخورد با دی بروینه برای تیمی که در آستانه کسب دست کم سه جام است هزینه های مالی و اعتباری خواهد داشت و زمانی برای رسیدگی انضباطی نیست. شاید حتی پپ هم علاقه ای به برخورد با این بازیکن ندارد و ترجیح می دهد در رختکن همه چیز را تمام کند. ظاهرا این پول است که میزان استفاده از اخلاق و حتی تعاریف آن را تغییر می دهد.